در PHP ، عملگرهایی ساده برای کار کردن با اعداد وجود دارد. این عملگرها عبارتند از جمع، تفریق، ضرب، تقسیم و محاسبه باقیمانده تقسیم، که علامت تعریف شده برای آنها در PHP ، در جدول زیر نمایش داده شده است :

قبلا متغیرها را تعریف کردیم و گفتیم که در PHP ، با تعریف یک متغیر، می توانیم یک مقدار دلخواه را در آن ذخیره کنیم. آرایه ها نیز همانند متغیرها، برای ذخیره کردن مقادیر و اطلاعات مورد نظرمان به کار می روند، با این تفاوت که آرایه ها به صورت فهرستی از عناصر (عضوهای) مختلف می باشد که هر عنصر می تواند یک مقدار را ذخیره کند.

ما با دانستن شماره (اندیس) عنصر در آرایه، می توانیم مقداری را داخل آن بنویسیم و یا اینکه مقدار درون آن را مورد استفاده قرار دهیم. در تعریف آرایه ها نیز همانند تعریف متغیرها، باید از علامت $ استفاده کنید. علاوه بر این، علامت های [] نیز باید در جلوی آرایه نوشته شود. به مثال زیر توجه کنید :

نتیجه :

قبلا از دستوراتی همانند echo استفاده کردیم که یک ورودی را در پرانتز جلوی آن می نویسیم تا متناسب با آن، عباراتی را در خروجی چاپ کند. در واقع دستور echo یک تابع از پیش تعریف شده در PHP می باشد که یک ورودی را دریافت کرده و متناسب با ورودی، یک خروجی را تولید می کند (در خروجی چاپ می کند). بنابراین توابع در PHP ، یک ورودی را در پرانتز جلوی نامشان دریافت می کنند و سپس متناسب با آن، عمل کرده و یا یک یا چند خروجی تولید می کنند. بنابراین یک سری توابع، قبلا در PHP تعریف شده اند که ما تنها با نوشتن نام آنها و دادن ورودی به آنها، می توانیم از عملکردشان استفاده کنیم. علاوه بر این، این امکان نیز وجود دارد که تابع دلخواه خود را در PHP تعریف کنیم.

تعریف یک تابع جدید در PHP :

برای تعریف یک تابع جدید در PHP باید از کلمه function استفاده کنیم. به مثال زیر توجه کنید :

در جلوی کلمه function ، نام double را نوشته ایم که همان نامی است که برای تابع دلخواهمان انتخاب کرده ایم. عبارت double($A) ، تعیین کرده است که PHP نام ورودی تابع double را برابر A در نظر بگیرد. دستورات تابع را در میان دو علامت } و { نوشته ایم. عبارت return $B تعیین کرده است که PHP ، متغیر B را به عنوان خروجی تابع double برگرداند. در واقع تابع double ، یک عدد را دریافت کرده و آن را دو برابر می کند.

نتیجه :

دستور do…while در PHP نیز همانند دستور while ، برای ساخت حلقه به کار می رود و تنها تفاوت کاربرد آن با دستور while این است که در دستور while ، شرط حلقه در ابتدای حلقه و قبل از اجرای دستورات حلقه چک می شود، اما در در دستور do…while ، شرط حلقه در انتهای حلقه و بعد از اجرای دستورات حلقه چک می شود. به مثال زیر توجه کنید :

نتیجه :

با استفاده از دستور while در PHP ، می توانیم یک حلقه بسازیم که در آن در هر بار اجرای دستورات حلقه، یک شرط چک شود و تا زمانی که آن شرط صادق باشد، دستورات درون حلقه به صورت حلقه وار اجرا شوند. به مثال زیر توجه کنید :

نتیجه :

با استفاده از دستور for در PHP می توانیم یک حلقه بسازیم. منظور از حلقه این است که یک یا چند دستور داریم که باید آنها را بارها اجرا کنیم و تفاوت اجرای هر بار این دستورات این است که متغیر مربوط به حلقه، مقدارش تغییر می کند. یعنی اینکه به متغیر یک مقدار اولیه می دهیم و دستورات یک بار با این مقدار اجرا می شوند، سپس مقدار متغیر تغییر می یابد و دستورات بار دیگر با این مقدار جدید متغیر اجرا می شوند و همین طور اجرای دستورات به صورت حلقه وار ادامه پیدا می کند و برای ادامه پیدا کردن اجرای حلقه وار دستورات، یک شرط را خواهیم نوشت که تا زمانی که آن شرط صادق باشد، اجرای دستورات در حلقه ادامه خواهد یافت. پس از رسیدن به مقداری از متغیر، که دیگر شرط برآورده نشود، حلقه پایان می یابد. برای درک بهتر توضیحات فوق، به مثال زیر توجه کنید :

دستور switch برای اجرای دستورات به صورت شرطی، به کار می رود. استفاده از دستور switch به این صورت است که ابتدا یک عبارت را دریافت می کند و سپس مقدار آن را با مقادیر مختلف مقایسه می کند و با هر کدام که برابر باشد، دستورات مربوط به آن را اجرا می کند. به مثال زیر توجه کنید :

با استفاده از دستور if در PHP می توانیم یک یا چند شرط را چک کنیم و در صورت صحیح بودن آن شرط ها، یک سری دستور را اجرا کنیم. به مثال زیر توجه کنید :

نتیجه :

قبلا با متغیرها در PHP آشنا شدیم و گفتیم که با تعریف متغیرها می توانیم مقادیر مورد نظرمان را در آنها تعریف کنیم تا در صورت نیاز تنها با استفاده از نام آن متغیرها، به مقادیر مورد نظرمان دسترسی داشته باشیم. می توان مقدار ذخیره شده در متغیر را هر زمان که بخواهیم تغییر دهیم، اما ممکن است بخواهیم در PHP یک مقدار را به گونه ای تعریف کنیم که دیگر امکان تغییر دادن آن نباشد و همیشه آن مقدار ثابت بماند. در این گونه موارد باید از ثابت ها (constants) استفاده کنیم. قبلا گفتیم که برای تعریف متغیرها در PHP باید از علامت $ استفاده کنیم اما برای تعریف ثابت ها (constants) از تابع define استفاده می شود. تاکنون نحوه استفاده از توابع را در PHP شرح نداده ایم، اما استفاده از این تابع برای تعریف ثابت ها (constants)، کمی شما را با این مبحث آشنا خواهد کرد. به مثال زیر توجه کنید

در متغیرها می توانیم مقادیر دلخواهی را ذخیره کنیم و برای دسترسی به آن مقادیر، تنها کافی است که نام آن متغیرها را به کار ببریم.

در PHP ، علامت $ برای تعریف متغیرها به کار می رود. یعنی مثلا عبارت a$ نشان دهنده متغیر با نام a می باشد.

در PHP ، نام متغیرها به کوچک یا بزرگ بودن حروف حساس می باشد، یعنی باید مراقب باشیم که در تعریف نام متغیرها و همچنین در زمان ارجاع به متغیرها، از حروف کوچک استفاده می کنیم یا از حروف بزرگ. مثلا متغیر $a با متغیر$A برابر نخواهد بود و در PHP به صورت دو متغیر کاملا جداگانه در نظر گرفته می شوند.

زمانی که حجم کدهای PHP بسیار زیاد باشد، می توان برای هر بخش از کدها، توضیحاتی را نوشت تا نویسنده کدها، در آینده با دیدن این توضیحات متوجه شود که هر بخش از کدهای PHP به چه منظوری نوشته شده است.

در PHP برای نوشتن توضیحات، ابتدا باید ببینیم توضیحات در یک خط جا می شوند یا اینکه به بیش از یک خط جا نیاز دارند و سپس علامت مناسب را برای نوشتن توضیحات به کار ببریم.

از اینجا به بعد فرض می کنیم که مباحث قبلی را خوانده اید و می دانید که چگونه به کمک نرم افزار Wamp Server ، فایل های PHP را در کامپیوتر خود اجرا کرده و نتیجه را در مرورگر اینترنت مشاهده کنید. بنابراین آموزش کدنویسی PHP را شروع می کنیم.

ساخت یک فایل PHP :

برای ساخت یک فایل PHP می توانید از ویرایشگرهای متن استفاده کنید. شاید ساده ترین انتخاب، نرم افزار Notepad ویندوز باشد که در دسترس همه هست. نرم افزار پیشرفته تر، نرم افزار Adobe Dreamweaver است که قابلیت های زیادی برای راحت تر و سریعتر نوشتن کدهای زبان های برنامه نویسی سایت مانند HTML ، PHP و … را دارا می باشد. بنابراین توسط نرم افزار انتخابی خود، یک فایل متنی جدید را باز کرده و سپس کدهای PHP را در آن می نویسید. پس از پایان نوشتن کدهای PHP ، فایل را با پسوند php. ذخیره می کنید. آنگاه برای مشاهده نتیجه در مرورگر اینترنت، طبق راهنمایی مباحث قبلی، باید از نرم افزار Wamp Server کمک بگیرید.

همان طور که قبلا گفتیم، برای اینکه بتوانید کدهای PHP را در کامپیوتر خود اجرا کنید، باید یک سری پیش نیازها را نصب کنید. نصب این پیش نیازها، به صورت تک تک، زمانبر بوده و برای افراد مبتدی آسان نیست. به همین منظور به جای نصب این پیش نیازها به صورت جداگانه، از نرم افزار Wamp Server استفاده می کنیم. نرم افزار Wamp Server تمامی این پیش نیازها را به صورت همزمان، بر روی کامپیوتر شما نصب می کنید. بنابراین تنها کاری که باید بکنید این است که نرم افزار Wamp Server را دانلود کنید و سپس آن را نصب نمایید، به همراه نصب این نرم افزار، تمامی پیش نیازهای لازم برای اجرای کدهای PHP نصب خواهند شد.

زبان PHP برای طراحی صفحات اینترنتی دینامیک به کار می رود. در واقع ما دو نوع صفحه اینترنتی داریم، یکی صفحه اینترنتی استاتیک که توسط کدهای HTML نوشته می شود و دیگری صفحه اینترنی دینامیک که آن را می توان با زبان های مختلفی، از جمله PHP ، طراحی نمود.

یک صفحه اینترنتی استاتیک، نیازی به پردازش توسط سرور حاوی سایت ندارد. منظور این است که تنها کاری که برای مشاهده یک صفحه استاتیک لازم می باشد این است که کدهای HTML مربوط به آن صفحه، دریافت شده و در کامپیوتر کاربر، توسط یک نرم افزار مرورگر وب، نمایش داده شود. اما صفحات اینترنتی دینامیک باید ابتدا توسط سرور پردازش شوند، اطلاعات لازم برای نمایش به کاربر، به صورت کد، آماده شده و سپس این کدها توسط کامپیوتر کاربر، دریافت شده و توسط نرم افزار مرورگر اینترنت کاربر، نمایش داده شوند.